Daar waar ik verwelkomde en afscheid nam.
Daar waar ik liefhad en geliefd werd.
Daar waar ik omarmde en losliet.
Daar waar ik viel en weer opstond.
Daar waar ik verloor en overwon.
Daar waar ik groeide. Stoeide. Bloeide.
Ik haal de deur van het slot en de vertrouwde geur van vroeger komt mij tegemoet.
Waar eerder de kasten stonden is nu een lege muur.
Ik kijk in het rond en probeer mij in te beelden hoe het vroeger was; Hoe ik hier zonder zorgen leefde. Waar alle meubels stonden. Hoe dit mijn thuis was.
Op een paar spullen na is de woning leeg. Wél zit het nog vol met herinneringen.
Ik loop alle ruimtes bij langs en neem afscheid. Elk vertrek heeft zijn eigen gevoel en betekenis. Ik neem het in mij op en accepteer het. Het is goed zo.
Ik draai voor de laatste keer de deur op slot en loop weg.
Dag (t)huis.
Ellie
